| Po fyrtlach Poznania |

Spacerem po Wielkopolsce 21 – Gołuchów

Spacerem po Wielkopolsce – Gołuchów – Muzeum Leśnictwa

W dawnych zabudowaniach ( po ich gruntownym remoncie w latach 2003 -2005): powozowni wzniesionej w 1854 roku z inicjatywy Jana Działyńskiego, służącej przez lata jako stajnia dla koni cugowych i pod wierzch oraz miejsce garażowania pojazdów, owczarni wybudowanej w 1849 roku przez Wincentego Kalksteina, w oficynie (pokazanej we wcześniejszym wpisie nr 19), która swój piękny wygląd zawdzięcza Izabeli i Janowi Działyńskim, mieści się dzisiaj Muzeum Leśnictwa w którym podziwiać można pięknie przedstawione eksponaty związane z leśnictwem, zwierzyną leśną, przemysłem drzewnym oraz sprzęt do prac leśnych.

Zapraszam na następny spacer po Gołuchowie

19 czerwca, 2016, Autor: Jan Kaczmarek
Brak komentarzy
kategorie: Gołuchów Tagi: Muzeum Leśnictwa

Zaproszenie do spaceru

„fyrtel” w gwarze poznańskiej-część miasta, dzielnica, kwartał miejski, okolica,….

Moje spacery zacząłem po Poznaniu bo musiałem, bo miał to być trening … po incydencie zdrowotnym, miała to być rehabilitacja… ale spacery stały się pasją, im więcej oglądałem, poznawałem, szukałem… tym więcej brakowało … i znowu szukanie , nowe spacery, nowe obrazki….. I żeby nie poginęło, żeby nie uciekło z głowy….. staram się moje spacery zatrzymać, zapisać… i uzupełniać… zapiski robię dla siebie, a o ile ktoś zaglądnie i zechce pospacerować ze mną…. zapraszam na wspólny spacer po POZNAŃSKICH FYRTLACH..… ale też po zabytkach Kórnika i Wielkopolski..

Spacerem po Wielkopolsce 22 – Gołuchów

Spacerem po Wielkopolsce – Gołuchów- Pokazowa Zagroda Zwierząt

Pokazowa Zagroda Zwierząt została założona w kwietniu 1977 roku. Jest zlokalizowana w kompleksie leśnym przylegającym do gołuchowskiego parku-arboretum. Zajmuje powierzchnię ponad 20 ha ogrodzonego terenu. Żyją w niej żubry, koniki polskie, daniele i dziki. Jest to nawiązanie do dawnej tradycji trzymania zwierzyńców przy rezydencjach magnackich.

Na tyle spaceru po Gołuchowie ale zapraszam do osobistego dotknięcia tych miejsc…

20 czerwca, 2016, Autor: Jan Kaczmarek
Brak komentarzy
kategorie: Gołuchów Tagi: Pokazowa Zagroda Zwierząt

Spacerem po Wielkopolsce 20 – Gołuchów

Spacerem po Wielkopolsce – Gołuchów – Mauzoleum

Mauzoleum – dawna kaplica p.w. św. Jana Chrzciciela.

Mauzoleum powstało w 1899 roku na bazie kaplicy św. Jana Chrzciciela. Kaplicę ufundowała w 1697 roku Teresa Słuszczyna z Gąsiewskich właścicielka Gołuchowa w latach 1695 – 1699. Kaplica od początku XIX wieku była użytkowana jako budynek gospodarczy, a Jan Działyński nawet miał zamiar przeznaczyć ją na kurnik dla drobiu „rozmaitych i odmian” przywożonego z Paryża do Gołuchowa.

Przebudowę kaplicy rozpoczęto 1898 sporządzając inwentaryzację, zaś projekt mauzoleum opracował mieszkający w Paryżu architekt Otto Büttner. Prace nad przebudowa kaplicy przyspieszyła nagła śmierć Izabeli Działyńskiej 18 marca 1999r w Mentonie. Z uwagi na zbyt płytkie fundamenty, kaplicę trzeba było rozebrać i wybudować nową z grobowcami zachowując wiernie architekturę barokową. Trwająca budowa kaplicy spowodowała, że sprowadzona z Francji trumna z ciałem zmarłej właścicielki Gołuchowa stała przez kilka miesięcy w pokoju zamkowym (była to (dzisiaj) sala waz greckich) do pogrzebu 09 października. Płytę grobowca sprowadzono dopiero w styczniu 1904 roku, a w 1932r wewnątrz umieszczono marmurowe popiersie zmarłej Izabeli Działyńskiej, dłuta Antoniego Madeyskiego, oraz drugie popiersie tego samego autora, zmarłej w 1929 roku Marii Izabeli Margeryty ks. De Bourbon, najstarszej córki ostatniego ordynata gołuchowskiego, ks. Adama Ludwika Czartoryskiego .

Marzeniem Izabeli było żeby miejscem jej wiecznego spoczynku był Gołuchów – jej „ziemski raj – paradis terrstre” a mauzoleum było miejscem pochówku dla kolejnych ordynatów na Gołuchowie i ich rodzin. Choć tak się nie stało to zabytek został i zachwyca. Na początku lat 70 XX wieku podczas remontu zamku przełożono dach na mauzoleum i wtedy dokonano profanacji i okradzenia grobu. Złodzieje odsunęli płytę , zdemolowali trumnę i ukradli diadem i pierścień. Rabusie zostali ujęci w gołuchowskiej restauracji podczas dzielenia łupów. Przez następnych kilkanaście lat budynek niszczał. Dopiero po przejęciu budynków w parku gołuchowskim przez Ośrodek Kultury Leśnej i wyrażeniu zgody przez krewnych dokonano remontu mauzoleum. Remont trwał kilka lat a prace konserwatorskie przywróciły XIX stan tego zabytku.

Zapraszam na dalszy spacer po Gołuchowie

14 czerwca, 2016, Autor: Jan Kaczmarek
Brak komentarzy
kategorie: Gołuchów Tagi: kaplica p.w. św. Jana Chrzciciela, mauzoleum

Spacerem po Wielkopolsce 19 – Gołuchów

Spacerem po Wielkopolsce – Gołuchów – Oficyna

Dzisiaj podziwiana malownicza oficyna, zwana też czasem pałacem, powstała na bazie budynku dawnej gorzelni. Gorzelnię zaadaptowano na pomieszczenia mieszkalne w roku 1872-1874 i rozbudowano o nowe skrzydło i połączono z pawilonem dawnego kurnika pod koniec XIX wieku. Z listu Jana Działyńskiego do Izabeli dowiedzieć się można, że Jan konsultował z żoną i dosyć szczegółowo angażował się w przebudowę gorzelni, wykonywał projekty i dokładnie opisywał sposób wykorzystania pomieszczeń. ”… W ogóle więc gorzelnia będzie dużym dworem szlacheckim…”, „….W ogóle z nową zmianą gorzelnia będzie niezmiernie użytecznym domem i choć nie wspaniałym jednak bardzo wygodnym…”. Po przyjeździe do Gołuchowa Działyńska osobiście doglądała prowadzonych prac i urządzała wnętrza śląc do Paryża listy z prośbami o ryciny i wzory ozdób, o tkaniny, o firanki….

Od maja 1875 roku Działyńscy zamieszkali już w oficynie, która na dziesięć lat zastąpiła im mieszkanie w restaurowanym zamku.

W latach 1890-1896 oficyna została rozbudowana, powiększono ją o nowe skrzydło i podwyższono o jedna kondygnację dawny budynek pogorzelniany. Z tego okresu pochodzi obecny stan architektoniczny.

Oficyna przejęta przez Lasy Państwowe w latach 70. ubiegłego stulecia z docelowym przeznaczeniem na Muzeum Leśnictwa a pomieszczenia zaadaptowano na cele ekspozycyjne.

Zapraszam na dalszy spacer po Gołuchowie.

Spacerem po Wielkopolsce 18 – Gołuchów

Gołuchów – zamek wnętrza

Naczelnym założeniu Izabeli Działyńskiej przy odbudowie gołuchowskiej rezydencji była myśl… „żeby wszystko było piękne”.. wnętrze były więc i bogate i piękne. Wcześniej, od 13 roku życia, Izabela mieszkała w Hotelu Lambert w Paryżu więc obcowanie ze sztuką najwyższych lotów nie było jej obce.

Mając na celu przebudowę zamku gołuchowskiego, Izabella sprowadziła artystów z Francji, a pierwowzorem realizacji architektonicznej, stały się słynne zamki królewskie znad Loary.

Każde z zamkowych wnętrz utrzymane było w określonym kolorze, której ważnymi elementami były obicia ścian, mebli, firanki, i portiery, współgrające z dekoracją stropów czy z zawieszonymi na ścianach cennymi tkaninami…

O zbiorach muzealnych Izabeli Działyńskiej pisze Marian Sokołowski 1885 roku „…Otóż do najwykwintniejszych i dla głębszego artystycznego wykształcenia najbardziej pociągających przedmiotów sztuki należą bez zaprzeczenia ryciny, emalie i wazy greckie, które stanowią główną podstawę zbiorów gołuchowskich..”

Na sześć lat przed śmiercią utworzyła Ordynację Książąt Czartoryskich w Gołuchowie. W jej statucie gwarantowała ogólną dostępność swoich zbiorów oraz ich niepodzielność. To prywatne muzeum funkcjonowało nieprzerwanie do września 1939 roku. II wojna światowa stała się dla kolekcji Izabelli Działyńskiej tragedią. Zrabowane przez hitlerowców zbiory zostały wywiezione, wiele eksponatów zniszczono, inne zaginęły. Ocalała część kolekcji powróciła do Polski w 1956 roku z byłego Związku Radzieckiego.