Po fyrtlach Poznania 40 – Stare Miasto – Stary Rynek

Pierzeja północna Starego Rynku biegnie od Rynkowej do Żydowskiej, pierzeję dzieli ulica Wroniecka 

1 p.pół Kopia

Nr 85 od 1779 r. własność starosty konińskiego Jana Mycielskiego potem  własność jego syna Stanisława. Na zlecenie Mycielskich kamienice przebudowano według projektu Antoniego Höhne, na miejską rezydencję rodzinną. Od 1780 r na parterze działała restauracja (traktiernię) z bilardem założona przez Jana Zygmunta Keyzera … W 1817 traktiernię zastąpiła księgarnia Juliusza Adolfa Munka – inicjator „Mrówka Poznańska” (pierwszego poznańskiego czasopisma literackiego). Na początku XX wieku przebudowano na dom towarowy, po zniszczeniach wojennych w 1945 roku przywrócono jej wygląd.

1.07. 082 Kopia

(więcej…)

Po fyrtlach Poznania 39 – Stare Miasto – Stary Rynek

O ile pierzeja Zachodnia Starego Rynku to –
Pałac Działyńskich

36 Pałac Działyńskich

Zbudowany w latach 1773 – 1776 w miejscu dwóch istniejących tu poprzednio kamienic. Z tyłu pałacu urządzono niewielki ogród. Jego pierwszym właścicielem był Władysław Roch Gurowski – marszałek wielki litewski. Wyrazem aspiracji ówczesnego właściciela jest dekoracja rzeźbiarska , która wypełnia naczółek– w pośrodku herb , obok postacie rzymskich żołnierzy … płaskorzeźby na attyce przedstawiające pochód ofiarny i triumfalny i na samej górze pelikan – symbol ofiarności i poświęcenia

40 Pałac Działyńskich (więcej…)

Po fyrtlach Poznania 38 – Stare Miasto – Stary Rynek

Pierzeja Zachodnia Starego Rynku – od ulicy Paderewskiego do Zamkowej, przedzielona ulicą Franciszkańską.

p.z. (więcej…)

Po fyrtlach Poznania 37 – Stare Miasto – Stary Rynek

Pierzeja Południowa Starego Rynku

8 044 Kopia

Pierzeja południowa Starego Rynku – rozpoczyna się od ulicy Świętosławskiej kończy na ulicy Szkolnej, przedziela ją ulica Wrocławska. Z ciekawszych budynków przy tej pierzei.

Nr 53 kamienica narożna, należała, podobnie jak poprzednia (52), do rodu Ridtów, XVIII wieku przejęli ją Tepperowie. Z tej rodziny wywodzą się znani warszawscy bankierzy Piotr Tepper i Piotr Fergusson Tepper. Ich majątek szacowano na około sześćdziesiąt milionów złotych. Z ich usług korzystały dwory polskie i rosyjskie. Kamienica wielokrotnie przebudowywana, dzisiaj tworzy funkcjonalną całość z kamienicą 54. Fasady zaprojektowane po wojnie (w formach z XVIII w) są podzielone i akcentują dawne podziały.

Nr 54 po II wojnie połączona z sąsiednią. Nazywano ją czasem Kamienicą Ungrowską. W XV wieku była w posiadaniu burmistrza Poznania Mikołaja Wildy kupca i bankiera. Jego nazwisko dało nazwę dzielnicy Wilda, na południe od miasta jego syn Jakub dzierżawił folwark. Wokół folwarku z czasem powstała dzielnica nazwana od jego nazwiska – Wilda. W 1494 roku kamienicę od Jakuba Wildy kupił krakowski malarz Jan Schiling, od jego nazwiska pochodzi nazwa innej dzielnicy na północy Poznania – Szeląg. W 1560r kamienica należała do Marcina Skrzetuskiego złotnika i burmistrza, niektórzy wiązali tą rodzinę z pierwowzorem bohatera z „Ogniem i mieczem”…. ale to nie ta gałąź. (więcej…)

Po fyrtlach Poznania 36 – Stare Miasto – Stary Rynek

Pierzeja wschodnia Starego Rynku

Pierzeja wschodnia Starego Rynku – Ciągnie się od ulicy Wielkiej do ulicy Wodnej, przedzielona ulicą Woźną . Przy tej pierzei ciekawe kamienice od nr 37  do nr 52 i każda z kawałkiem historii

5 p.wsch

(więcej…)