Od Rynku Wildeckiego zaczyna swój bieg ulica Przemysłowa a południową jej pierzeja to Plac Marii Skłodowskiej-Curie i Skwer Jerzego Kurczewskiego…. Taka sobie normalna ulica choć w niektórych miejscach warto się zatrzymać… i zaczyna się tu dziać, zaczyna być ładnie…
Paulinum to budynek dawnego internatu dla zamiejscowych uczniów szkół średnich, zlokalizowany w Poznaniu przy ul. Przemysłowej 46. Od 1897 roku działał tu internat dla uczniów szkół średnich, internat nie spełniał ówczesnych wymagań stawianych tego rodzaju instytucjom (kilka wolnostojących budynków), wzniesiono w 1910 nowy murowany budynek według projektu architekta Deliusa, trzypiętrowy obiekt, nakryty spadzistym dachem, wyposażony w pełne zaplecze sanitarne, kuchenne i własną kotłownię. W budynku miały też siedzibę redakcje pism i organizacje ewangelickie…
Obrazek ulicy
Ciekawy nowy budynek na rogu ulicy Przemysłowej i Roboczej, może się podobać…
Zabytkowa kamienica z lat 30 ubiegłego stulecia, podobna trochę do pałacu, ze zdobieniami w kształcie kolumn, z wielkim balkonem z ozdobami na balustradach….
I koniec ulicy.. i widok no nową zabudową wolnych torów ( kiedyś to był zapyziony fortel) czyli nowy dworzec autobusowy i galeria, czy to ładne i funkcjonalne?… różnie mówią…
I narożnik ulicy Przemysłowej i ulicy Stanisława Matyji z widocznym dworcem kolejowym , nowym….
Cofamy się do ulicy Roboczej… narożnik już był przed chwilą, więc dalej zobaczmy co ciekawego na Roboczej…
Po zachodniej stronie większość to ZNTK – Historia tego zakładu sięga 1870, kiedy powstały warsztaty Kolei Manachijsko-Poznańskiej, które następnie połączyły się w 1876 z warsztatami Kolei Górnośląskiej (Stargardzko-Poznańskiej, Wrocławsko-Poznańsko-Głogowskiej, Poznańsko-Bydgosko-Toruńskiej) oraz Poznańsko-Kluczborskiej. I od tego czasu naprawiano większość typów eksploatowanego w Polsce taboru kolejowego w Polsce, ale zaczęły się realia gospodarki wolnorynkowej i teraz zaczyna się myśleć o sprzedaży terenów, budynków….
budynek ZNTK, dosyć ciekawy, nie znam przeznaczenia…
W 1956 roku w czerwcu załoga czynnie uczestniczyła w wydarzeniach czerwcowych, o tym powiada tablica przed budynkiem związku zawodowego ….
Na terenie ZNTK wybudowano szklany dom dla Wyższej Szkoły Zarządzenia i Bankowości…
jeszcze dwa zabytki na ulicy Roboczej, co prawda się walą, ale może zostaną przywrócone do życia, bo chyba warto… to kolejowa wieża ciśnień..
zbudowana ok. 1910 roku, na potrzeby nieistniejącej już parowozowni przy stacji Poznań Główny Towarowy, wysokość to 32 m,.. należy ZNTK od 1993 r, a ZNTK… też się sypią…. W 2003 roku ktoś ja podpalił, spalił się cały środek, po tym incydencie odbudowano dach i zamurowano wszystkie otwory okienne i drzwiowe…Wieża ciśnień z parowozownią oraz młyn Hermanka – lata przedwojenne
I już na ulicy Fabrycznej – Młyn Hermanka
W roku 1895 Rotholz i Lewin wybudowali zespół budynków młynarskich (maszynownia, kotłownia, spichlerz, stajnia, portiernia, pomieszczenia socjalne, mieszkalne i kuchnia) potem budynki stały się własnością spółki akcyjnej Hermannmühlen i dlatego Hermanka. W roku 2003 młyn się spalił razem z wieżą i teraz planowana jest rewitalizacja młyna oraz terenów znajdujących się wokół niego… wizja bardzo ciekawa, – biurowiec, hotel, przeszklone tarasy…. To miało być … część do końca 2011 roku….. a co jest (2013r) to dzisiaj widać…..
Kilka obrazków z ulicy Fabrycznej….
Bardzo ciekawa kamienica na tej ulicy pod nr 34-35, z półokrągłymi basztami, z logiami w skrajnych rozalitach, a w środku wysoki szczyt ozdobny…
Od ulicy Fabryczny odchodzi ulica Prądzyńskiego (generał dywizji Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego, ale też autor m.in. projektu budowy Kanału Augustowskiego 1822-1824),
Na tej ulice znalazłem ciekawe kamienice, jedna pod nr 47 zielona, z 1900r trochę
secesji, trochę eklektyzmu … podoba mi się..
tampony nad oknami z dekoracją (popiersia kobiet i rogi obfitości
Kamienica 48… narożnik ulicy Prądzyński i Kosińskiego z 1903 r – zabytkowa .
dwie wielkie, ciekawe i zabytkowe kamienice na narożniku Prądzyńskiego i Kilińskiego
Przy ulicy Prądzyńskiego u zbiegu z ulicą Garczyńskiego (Garczyński Józef- działacz patriotyczny; uczestnik powstania listopadowego 1830–31) w latach 1909-1913 zbudowano szkołę powszechną dla chłopców. Projektantem – Fritz Teubner. Budynki szkolne w formie pawilonów położonych wokół dziedzińca. 
Pierwotnie zakładano budowę sześć pawilonów dla zróżnicowanych grup wiekowych, powstały tylko – gmach centralny, dwa pawilony dydaktyczne, sala gimnastyczna z pomieszczeniami gospodarczymi i mieszkaniem woźnego
Zapraszam na dalszy spacer po Wildzie i jej uliczkach wkrótce … 🙂