Ulica Głogowska dalej
Ostatni spacer zakończyliśmy przy ulicy Berwińskiego i kamienicy projektowanej przez Czarneckiego, która sięga do ulicy Wyspiańskiego……. zobaczmy odcinek Głogowskiej między ulicami Berwińskiego, Kanałową a Strusia i Wyspiańskiego…
wylot Wyspiańskiego
wylot ulicy Strusia
W zielonym budynku (55/57) kiedyś kawiarnia „Pół Czarnej”… kiedyś…a teraz Nordea Bank.
Do roku 1927 pomiędzy ul. Głogowską a ówczesnym Dworcem Głównym istniała ulica Odskok i przy tej ulica istniała szkoła dla uczniów ówczesnej wsi podmiejskiej Święty Łazarz, w budynku z pruskiego muru. Łazarska szkoła funkcjonowała w swych pomieszczeniach niemal do końca XIX wieku i nosiła nazwę Gemeindeschule St. Lazarus (Szkoła Gminna Świętego Łazarza). W latach 1889 – 1902 u zbiegu ulic Glogauerstrasse i Parkstrasse (obecnie Głogowska i Strusia) wzniesiono nowy budynek szkolny i wówczas uczniowie przenieśli się do nowej siedziby. Był to budynek dwupiętrowy z cegły, zaś na jego tyłach znajdowało się prostokątne podwórze, czyli boisko szkolne. Z budynków szkolnych zachowało się jedynie skrzydło wzdłuż ulicy Strusia dobudowane później, dzisiaj powierzchnia do wynajęcia i Biedronka… a w miejscu dawnej szkoły „bacówka”. Istniejąca tu kiedyś szkoła była szkołą powszechną męską i nosiła imię Antoniego Małeckiego
Pozostałość Szkoły Łazarskiej
Na odcinku między ulicą Strusia do Niegolewskich szereg kamienic prostych pozbawionych detali, lub z małymi detalami dekoracyjnymi nad oknami , historii do nich też się nie doszukałem,
Choć np dom pod nr 67 i wyżej (73;75; 77..) pewno też pamiętają czasy przełomu wieków…;
szczegół kamienicy nr 73
Zachodnią pierzeję ulicy Głogowską od Wyspiańskiego do Limanowskiego wypełniają proste kamienice, bez dekoracji (54 – 62), kiedyś w XIX wieku była tu szkółka drzewek Towarzystwa Upiększania Miasta. Kamienice te zbudowane dla profesorów Uniwersytetu Poznańskiego w latach 30 tych
Następny kawałek zachodniej pierzei to zabudowa z przełomu XIX i XX wieku (66;68;70), teren to była własność Wiałeckich, kiedyś właścicieli młyna przy Matejki …
Narożnik ulicy Głogowskiej i Niegolewskich – Kamienica Suwalskich (72) – przyciąga uwagę elewacją z kolorowego klinkieru, szczególnie ozdobna narożna elewacja z białych, glazurowanych cegieł z wstawkami czerwonych, z zielonym hełmem, który wieńczy całość .
Kamienicę wybudowano w roku 1901 dla Jana Suwalskiego, właściciel cegielni w Żabikowie, budowla była symbolem możliwości technicznych i produkcyjnych firmy Suwalskich, autorem projektu był prawdopodobnie najstarszy syn właściciela – budowniczy Stefan Suwalski..
Kamienica Suwalskich jest zabytkiem wpisanym do rejestru..
Suwalscy pochowani są na cmentarzu Górczyńskim, maja tam okazały grobowiec
Dalej pierzeja zachodnia Głogowskiej, narożnik Niegolewskich, naprzeciw Kamienicy Suwalskich odnowiona (74) kamienica z Rossmannem podobnie jak inastępna (76) pamiętają chyba przełom wieków
Dalej sąsiadujące dwie okazałe kamienice 78 i 80 zbudowane w latach 1902-1905 dla budowniczego Michała Wilczewskiego, (współautor i budowniczy kościoła pw. Matki Boskiej Bolesnej)Fasady przyciągają wzrok – wykusze, balkony, loggie, secesyjna dekoracja…może się podobać
(78)
(80)
Następne kamienice, sąsiednie, przed ulicą Szczanieckiej, (82;84) też dosyć ciekawe, trochę mniej wyszukany wystrój ale mogą się podobać,….
Na dzisiaj spacer po tej pierzei kończę na skrzyżowaniu z Ulica Emilii Sczanieckiej
i małe spojrzenie na kawałek ulicy Głogowskiej , kawałek od Niegolewskich do Rynku Łazarskiego (81 i 83), proste budynki z małymi zdobieniami, czekają na lepsze czasy, szkoda bo trochę szpecą otoczenie….choć wyglądają na zabytkowe…
Na koniec dzisiejszego spaceru wlot „Lejka Łazarskiego”
Na następny spacer zapraszam też po Głogowskiej w kierunku Górczyna, zobaczymy co ciekawego tam się znajduję….