Sołacz
To jedna z najpiękniejszych dzielnic miasta, to urokliwe wille otoczone zielenią ogrodów i Parku Sołackiego. Nazwa Sołacz pojawia się już XIV wieku jako osady młyńskiej nad Bogdanką. Od 1598 roku osada stała się własnością miasta, po wielu odsprzedażach teren w końcu XIX wieku nabył bankier Elias Baruch, który wpadł na pomysł budowy dzielnicy willowej, pomysłu nie udało się zrealizować. Po włączeniu 1908 roku Sołacza w granice Poznania pod kierunkiem prof Josepha Stübbena opracowano nowy projekt dzielnicy willowej dla urzędników niemieckich.
Plac Spiski
Osią założenia miała być dolina Bogdanki i wokół Bogdanki park (dzisiejszy Park Sołacki) dalej ulice, skwery (Plac Orawski; Plac Spiski…) i wytaczano działki, na których można było zabudować jedynie 30% powierzchni a budynek mógł posiadać najwyżej dwie kondygnacje.
Zbigniew Zakrzewski tak opisuje swoje pierwsze kroki po Sołaczu…” Znaleźliśmy się w obrębie rozległej doliny Bogdanki na Sołaczu, którego nazwa, jak nam w gimnazjum wyjaśniał historyk Opatrny, wywodzi się od słowa sół, sołek, czyli od spichlerza. Osiedle sołackie zaciekawia swą historią, przestrzennym wyodrębnieniem, charakterem zabudowy, bogactwem zieleni, koncentracją zakładów naukowych i przedstawicieli nauk rolniczych…”
Zespół urbanistyczny Sołacza znalazł się w rejestrze zabytków od 19 stycznia 1983 roku nr A-244.
W roku 1910 władze miejskie doprowadziły do Sołacza aleję dojazdową, dzisiejsza Aleja Wielkopolska. Aleją w roku 1911 poprowadzono tramwaj.
Ustawiona przy tej trasie, chyba w Poznaniu najstarsza, zabytkowa ustawiona w 1913 roku drewniana poczekalnia tramwajowa – Zielona Budka
Aleja prawie na całej długości stanowi zabytkową aleję starych kasztanowców
Od czasu zagospodarowania osiedla do czasów II Wojny niewiele się tu zmieniło, z wyjątkiem mieszkańców. Niemców zastąpili Polacy w większości profesorowie Uniwersytetu Poznańskiego z wydziałów rolnego i leśnego….
Aleja Wielkopolska powstała w 1910 Biegnie od ul. Nad Wierzbakiem do Puławskiego . Dawniejsza południowa „droga dojazdowa“ do Sołacza, przezwana w r. 1910 „aleją Bismarcka“ mimo istnienia ul. Bismarcka na Nowyem Mieście i pl. Bismarcka na Wildzie. Od 29.3.1921 zwie się „Aleją Wielkopolską“.
Zabudowa zaczęła się pojawiać dopiero około roku 1930, budynki były wzorowane na różnych stylach architektonicznych.
w domu pod nr 11 mieszkał i tworzył w latach 1929 – 1946 Feliks Nowowiejski , wisi tu tablica pamiątkowa, odsłonięta 23 listopada 2010, w samym budynku mieści się Salon Muzyczny – Muzeum Feliksa Nowowiejskiego
Po północnej stronie Alei Wielkopolskiej w kierunku rzeczki Bogdanki w latach 1971-1972 założono Park Adama Wodziczki,
7 ha terenu około 2000 drzew około 54 gatunki drzew, plac zabaw… w kierunku park zachodnim Park Wodziczki prawie łączy się z Parkiem Sołackim…
Patron parku to Adam Wodziczko
Aleja Wielkopolska przechodzi w kierunku zachodnim w Aleję Małopolską, która biegnie po północnej stronie parku Sołackiego od ul. Niestachowskiej do ul. Nad Wierzbakiem. Po założeniu nazwano ją, w r. 1910, „aleją Rheinbabena“. Od 29.3.1921 zwie się „Aleją Małopolską“… a tu po południowej stronie Park Sołacki zaś po północnej domy i ogrody
i żeby było bardziej zielono utworzono dodatkowe miejsca zieleni , dodatkowe place też zielone.. był już pokazany jako pierwsze zdjęcie – Plac Siski i dalej Plac Orawski..
i Plac Pomorski z widokiem na kościół św. Jana Vianneya
Kościół św.Jana Vianneya zbudowany 1928 – 1930 zaprojektował Stanisław Mieczkowski, świątynia w formie kolistej rotundy przykrytej kopułą z latarnią…
Przed kościołem pomnik Walentego Dymka autorstwa Stanisława Mystka
Zapraszam na spacer po następnych uliczkach Sołacza…..