Ulica Tadeusza Kościuszki
Biegnie po zachodniej stronie miasta i jest równoległa do Alei Niepodległości.
Nazywała się najpierw Muellerwall, po odzyskaniu niepodległości -Wały Kościuszki, podczas wojny – Oberwall, Niederwall, po wojnie została ulicą Tadeusza Kościuszki. Ciągnie się od ulicy Półwiejskiej do ulicy Solnej , równolegle do Alei Niepodległości, dochodziła kiedyś do Cmentarza Zasłużonych na Świętym Wojciechu, ale nazwę na odcinek od ulicy Solnej do Cmentarza Zasłużonych Wielkopolan zmieniano na ulicę Janusza Kulasa , który dzięki wyjątkowej odwadze i determinacji stał się zdecydowanym symbolem czerwcowych protestów. Ulica Janusza Kulasa dochodzi do ulicy noszącej imię mecenasa Hejmowskiego, który w 1956 roku bronił oskarżonych uczestników tamtych wydarzeń.
Na początek budynki wojskowe….
i nowy Hotel Ikar, stoi na miejscu dawnych koszar i stajni huzarów
Po drugiej strony ulicy Solnej, od południa tyły budynku dawnej Landratury Poznań-Wschód z 1908- 1910r, budynek służył też poznańskiemu oddziałowi TVP,…. ale o nim potem przy okazji spaceru po Alei Niepodległości,..
Dalej domy urzędnicze , pokazane również wcześniej, …
Przed skrzyżowaniem z ulicą z Libeltą istniał od 1876 roku Szpital Sióstr Diakonisek…
powstał z inicjatywy Johanny Bade, wojna zniszczenia…..
Kawałek ulicy Kościuszki od Libelta do Fredry,..po lewej stronie, wschodniej, widoczny dawny lazaret wojskowy, po wojnie zachował się, teraz dowództwo wojsk lotniczych, też pokazany wcześniej,
I drugi budynek lotników
Naprzeciw zabytkowy budynek z 1910 – 1911roku wg Projektu Fritza Teubnera, kiedyś prywatne gimnazjum żeńskie, budynek kiedyś należał do Heinricha Belowa . Teraz część Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego.
Tuż obok zespół gmachów z 1969, (w tle) siedziba władz wielkopolskich, gmach stoi między Alejami Niepodległości i ulicą Kościuszki.. Podobno gmach należy do najwybitniejszych osiągnięć poznańskiego modernizmu. Charakteryzuje się dobrymi proporcjami i wykończeniem ze szlachetnych materiałów. …, pokażę go z drugiej strony podczas spaceru po Alejach Niepodległości…. z budynkiem sąsiaduje Collegium Maius, o którym potem… podczas spaceru po Fredry…
Na drugiej stronie, od wschodu dawna pastorówką (dziś dom parafialny przy kościele Najświętszego Zbawiciela ), zbudowana w latach 1886-1887, o kościele potem…
Na odcinku od ulicy Fredry do ulicy Święty Marcin po zachodniej stronie zamek, o nim potem,
a po wschodniej…. trochę zachowanych kamienic i dawny dom partii ..
Kiedyś stała tu, w czasie zaborów, intendentura wojskowa, budynek przetrwał I wojnę światową a po I wojnie mieścił miedzy innymi oddział biura szyfrów Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, gdzie pracowali Marian Rejewski, Jerzy Różycki i Henryk Zygalski – absolwenci Uniwersytetu Poznańskiego, którzy złamali kod niemieckiej maszyny szyfrującej Enigma. Budynek intendentury został zburzony w czasie II wojny światowej. Teraz naprzeciwko pomnik pogromców Enigmy..
Obecny budynek zbudowany 1949–1950r jako siedzibę Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Na początku powstania poznańskiego tj. 28 czerwca 1956r… budynek opanowali uczestnicy powstania… Po rozwiązaniu PZPR w 1990, gmach dostał Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, i teraz w nim Wydział Historyczny , można powiedzieć, że obiekt został przez studentów „zdobyty”, w 1990 roku studenci okupowali go tak długo, aż został przekazany Uniwersytetowi, a parter budynku zajmuje PKO Bank Polski..
Ciekawostka jest, że budowa „Białego Domu” (poznaniacy tak nazywali siedzibę KW PZPR) była jedną z pierwszych w Polsce gdzie zastosowano współzawodnictwo pracy …
I skrzyżowanie z ulicą Święty Marcin z pomnikiem poświęconym pamięci trzech poznańskich matematyków: Mariana Rejewskiego, Jerzego Różyckiego i Henryka Zygalskiego, którzy „złamali” szyfr Enigmy…..
Zapraszam na dalszy ciąg spaceru po ulicy Kościuszki…