Wnętrza
Sień
Ozdobiona drewnianym stropem kasetonowym z herbami przodków Jana i Izabeli z Czartoryskich Działyńskich. Z sieni prowadzą trzy wejścia ozdobione drewnianymi portalami z lewej strony pokój dozorcy zamku, na wprost korytarz prowadzący do pomieszczeń zamkowych, z prawej strony apartament właściciela.
Pokój pański
Pokój pańskim teraz nazywają go pokojem Władysława Zamoyskiego
Mieszkali tu Tytus Działyński, Jan Działyński oraz później Władysław Zamojski. Po śmierci Władysława urządzono w pokoju kaplicę z gotyckim ołtarzem we wnęce. W pokoju stoi okazałe biurko mahoniowe z 1 ćwierci XIX w, które pierwotnie należało do Tytusa Działyńskiego. To na nim sypiał znany powszechnie z bardzo prostego i wręcz ascetycznego trybu życia Władysław Zamoyski. Cennymi meblami są szafami – gdańska z 4 ćwierci XVII w. i druga szafa dębowa z 1628 roku z wyobrażeniem 12 apostołów przywieziona przez Jadwigę Zamoyską.
Szczególnie zdobiona jest w tym pomieszczeniu posadzka wykonana z korzenia brzozy, mahoniu i orzecha której dekoracja naśladuje wzorzysty dywan z rodowymi herbami Ogończyk i Jelita oraz czworobocznym medalionem, kształtem przypominającym „swastykę”, dzięki tej niby „swastyce” na posadzce Niemcy zostawili zamek bez większych zniszczeń.
Ta wspaniała posadzka, której wyrafinowany rysunek wraz z mistrzowskim połączeniem kilku gatunków drewna , to jeden z najdoskonalszych dzieł kórnickiej rezydencji.
Pokój Generałowej
Opisany wyżej pokój łączył się poprzez mały gabinecik w wieży z apartamentem, w którym mieszkały właścicielki, prawdopodobnie przed przebudową mieszkała tu Biała Dama , po przebudowie w XIX wieku , żona Tytusa – Celestyna, później Jadwiga Zamojska, żona generała Władysława Zamoyskiego, matka ostatniego właściciela zamku.
W pomieszczeniu szereg zabytkowych mebli a z ciekawszych: hebanowy kabinet holenderski obłożony szylkretem i kością słoniową z 2 połowy XVII w.;
sekretarzyk z 1 połowy XVIII należał do babci Tytusa; jedna z najpiękniejszych barokowych szaf gdańskich, ozdobiona bogatą snycerką z przedstawieniem pór roku; komplet mahoniowych mebli empirowych: łóżko (za parawanem), kanapa i fotele; na ścianach wiszą rodzinne pamiątki głównie portrety i fotografie osób z rodziny Celiny Działyńskiej, ale też można zobaczyć tu cenne obrazy np.: Uchwalenie Konstytucji 3 Maja dzieło Jeana Pierre Norblina, obrazy Artura Grottgera… Warto zerknąć na portale, na piękną podłogę oraz sufit.
Salon
Za sypialnią, połączony z nią dwuskrzydłowymi drzwiami znajduje się salon. Jego wnętrze zgodnie ze swoją funkcją należy do najbardziej reprezentacyjnych w zamku kórnickim, głównie z uwagi na złocone sztukaterie sufitu, pokaźny kominek i piękną posadzkę oraz bogatym portalom drzwiowym. Trzy portale wykonane w lutym 1856 roku w stylu północnego renesansu z herbami rodzinnymi, utrzymane w kolorze ciemnego brązu, piękne rzeźbione z niszami na lustra, portale wykonane starannie mimo że wykonane w pośpiechu nawet w nocy przez miejscowych – poznańskich i kórnickich – stolarzy.
Pokój ten zachował w większości autentyczne urządzenia z połowy XIX w. wykonane dla tego wnętrza. Stoją tu dwie mahoniowe kanapy, nad kanapami kopie miniatur Stanisława Samostrzelnika (ok. 1485-1541), i 16 foteli obitych pstruchą (wełnianą tkaniną wyrabianą w okolicach Kórnika), stół z mozaiką komponowaną z sęków szesnastu gatunków drzew, wg. tradycji pochodzących z kórnickiego parku, stoi tu też palisandrowa szafka holenderska z 2 poł. XVII w., kabinet flamandzki z tego samego czasu, w wykuszu stoi harfa pedałowa paryska z końca XVIII w.,…. Na ścianach liczne obrazy głównie portrety rodziny Działyńskich, Władysław ten pokój nazwał „pokojem skazańców” – wszyscy na portretach członkowie rodziny byli skazani za udział w kolejnych powstaniach narodowych przeciw zaborcom.
Salonik
Do Salonu przylega niewielki salonik – skromny pokoik , kiedyś sypialnia. Meble są tu klasyczne i pochodzą z przełomu XVIII i XIX stulecia, salonik zdobi też szereg XVI-XIX- wiecznych malowideł. W saloniku jest też ozdobny kominek z czerwonego marmuru, nad którym zawieszono barokowe lustro saskie, niestety przy zwiedzaniu trudny do zobaczenia, stoi za ścianą….
Zapraszam na dalszy spaceru po wnętrzach kórnickiego zamku