Zamek Cesarski cd
Po Powstaniu Wielkopolskim Zamek stał się własnością Skarbu Państwa. Uchwałą Rządu RP z 1921 oddany został do dyspozycji Naczelnika Państwa, a następnie prezydenta. Przez okres swojego istnienia mieściło się tu Ministerstwo byłej Dzielnicy Pruskiej, którego zadaniem było doprowadzenie do zjednoczenia Wielkopolski z pozostałymi ziemiami odrodzonego państwa. W Zamku mieściły się również niektóre zakłady Uniwersytetu Poznańskiego, organizacje studenckie, harcerskie oraz redakcje kilku czasopism, był tu tez Piłsudski…..
Podczas okupacji – zamek znów w rękach Niemców, którzy prawie natychmiast po zajęciu Poznania decydują o jego przebudowie, z rezydencji cesarskiej na siedziba Hitlera i Greisera, sprawującego w imieniu Hitlera, namiestnika Kraju Warty.
Wszystkie najważniejsze pomieszczenia przebudowano w totalitarnym stylu architektury III Rzeszy, zmienione funkcje pomieszczeń, w miejscu kaplicy powstał osobisty gabinet Hitlera, z podgrzewanym elektrycznie balkonem, z którego führer miał przyjmować defilady, choć z tym podgrzewaniem to mała ściema, nigdy podgrzewany nie był.. Był balkon podgrzewany zbudowany dla cesarzowej Augusty Wiktorii, ale był w innym miejscu..trochę wcześniej pokazany
Pod podwórzem, od strony Świętego Marcina wybudowano schron przeciwlotniczy na 375 osób. Przebudowę przerwano w 1943 na polecenie Hitlera – niepowodzenia na froncie wschodnim.
To właśnie dla przywódcy III Rzeszy została zbudowana Sala Kominkowa, będąca kopią berlińskiego gabinetu Hitlera. Sala powstała zlikwidowanej kaplicy zamkowej (kaplica pokazana wcześniej). Jest to jedyne w Zamku pomieszczenie w całości wyłożone kamieniem. Poznaniakom bardziej znane jest z balkonu mieszczącego się przy tej sali.
Okna wychodzą na balkon
Inna sąsiednia sala
Hitler nigdy nie był w Poznaniu, zamek widział tylko z fotografii, nie ma na to dowodów co by był…
Po kapitulacji – w zamku częściowo uszkodzonym poprzez działania wojenne, urządzono obóz dla jeńców potem koszary dla Ludowego Wojska Polskiego
Trochę wewnątrz – Hol Kolumnowy
korytarze
Po wojnie zastanawiano się nad zburzeniem, jako, że zabory, okupacja i nie komuna… ale całe szczęście, że nie było funduszy i zaniechano pomysłu a tylko rozebrano najwyższą część wieży skracając ją o 1/3. W roku 1948 zamek stał się Nowym Ratuszem i siedzibą Rady Narodowej a po 1962 Pałacem Kultury, od 1979 roku to zabytek i jest dobrem kultury a teraz Centrum Kultury „Zamek”. W zamku mieści się wiele instytucji, m.in. Teatru Animacji, Centrum Sztuki Dziecka. Na dziedzińcach zamkowych w sezonie letnim często odbywają się koncerty, spektakle teatralne i projekcje filmowe.
Rozważana jest odbudowa zniszczonej części wieży.
W parku przy zamku usytuowano Pomnik Katyński. monument upamiętniający zbrodnię katyńską, choć moim zdaniem pasuje tam jak kwiatek do kożucha, nie to miejsce, nie to tło, nie ta historia, nie widoczny… ale stoi.. może ktoś pomyśli i znajdzie mu odpowiednie miejsce…
W parku Ławeczka Józefa Kostrzewskiego jednego z założycieli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, twórcy teorii autochtonicznej w archeologii polskiej, która zakładała historyczną ciągłość osadnictwa słowiańskiego na terenie Polski od prehistorii...
Kiedyś przy ulicy Kościuszki, naprzeciw zamku, (gdzie dom partii) , w czasie zaborów, stała intendentura wojskowa, budynek przetrwał I wojnę światową a po I wojnie mieścił miedzy innymi oddział biura szyfrów Sztabu Generalnego Wojska Polskiego,
Tu pracowali Marian Rejewski, Jerzy Różycki i Henryk Zygalski – absolwenci Uniwersytetu Poznańskiego, którzy złamali kod niemieckiej maszyny szyfrującej Enigma. Budynek intendentury został zburzony w czasie II wojny światowej. Teraz naprzeciwko pomnik pogromców Enigmy..Zdjęcie trochę pokombinowane co by wszystkich było widać…
Na koniec spojrzenie na wieżę i trochę detali architekturynie zawsze dostrzeganych .
Zapraszam na spacer po pozostałościach Twierdzy Poznań, twierdzy poligonalnej…