Najcenniejszą grupę eksponatów w dziale instrumentów profesjonalnych stanowią chordofony smyczkowe, wśród których są skrzypce i viole da gamba dwóch najwybitniejszych polskich rodzin lutniczych: Grobliczów i Dankwartów (XVII – XVIII w.).
Ważną częścią zbioru są również instrumenty mistrzów włoskich takich jak: A. Amati, G. B. Guadagnini, G. P. Maggini, C. G. Testore. Muzeum posiada również w swoich zbiorach ciekawe egzemplarze chordofonów szarpanych: gitara J. Tielke, harfa J. H. Nadermana.
Ok. 1/3 całości zbiorów stanowi instrumentarium ludowe. Europejskie instrumenty najliczniej reprezentowane są przez obiekty pochodzące z Rumuni, Bułgarii, Chorwacji, Serbii, Macedonii. Różnorodną ekspozycję tworzy instrumentarium z Polski: kolekcja dud, harmonii, skrzypiec (podwiązane, diabelskie, mazanki, złóbcoki) oraz liry korbowe, cymbały i trombity.
Wśród instrumentów pozaeuropejskich znajdują się obiekty z Tybetu, Nepalu, Indii, Mongolii, Kazachstanu, Chin, Japonii, krajów Azji Południowo-Wschodniej, Afryki, Oceanii, Australii, które są świadectwem dworskich rytuałów, świątynnych ceremonii, wojennych rytuałów, szamańskich obrzędów czy tradycji nomadów. Kontynent amerykański reprezentują instrumenty Indian Ameryki Północnej i Południowej.
Zapraszam na dalszy spacer po muzeum….