Zamek Cesarski
Święty Marcin przed budową zamku
Zamek Cesarski
Budowla wyjątkowa tak ze względu na przeznaczenie jak i skalę, wypełnia kwartał między ulicami; Święty Marcin, Niepodległości, Fredry i Kościuszki. Zamek Cesarski jako nowa siedziba Cesarza miał raz na zawsze potwierdzić przynależność Wielkopolski do Rzeszy.
Powstał dla ostatniego niemieckiego cesarza i króla Prus Wilhelma II. Budowę rozpoczęto w roku 1904 – a 21 sierpnia 1910 architekt Franz Schwechten osobiście wręczył klucze cesarzowi podczas wizyty cesarza w Poznaniu, ( cesarz był tu jeszcze drugi raz – przy okazji oddania do użytku kaplicy zamkowej – 27 sierpnia 1913). Cesarz był pomysłodawcą niektórych rozwiązań architektonicznych … (pewno trochę mieszał architektowi), zamek miał stać się jego rezydencją.
Zamek wzniesiony w stylu neoromańskim jest najmłodszą tego typy budowlą w Europie, a w ówczesnych czasach stał się centralnym punktem Dzielnicy Cesarskiej. W skład tej dzielnicy wchodzą razem z Zamkiem Cesarskim , już pokazane i opisane budowle – czyli Teatr Wielki, Park Wieniawskiego, Niemiecki Bank Listów Zastawnych (Zeto), Park Adama Mickiewicza, Plac Adama Mickiewicza, Collegium Maius (dawna Komisja Kolonizacyjna), Willa Adolfa Landsberga, Instytut Higieny, Collegium Minus (dawna Akademia Królewska), Akademia Muzyczna (dawny Dom Ewangelicki), Collegium Iuridicum (dawny Bank Spółek Raiffeisena), Ziemstwo Kredytowe i Dyrekcja Poczty, Park Karola Marcinkowskiego..
Zamek miał dwa skrzydła, zachodnie mieszkalne gdzie na parterze były pokoje marszałka dworu, ochmistrzyni oraz pozostałych członków świty cesarskiej zaś na pierwszym piętrze apartamenty pary cesarskiej i w wieży kaplica zaprojektowana w stylu bizantyńskim przez Augusta Oetkena…. Zamek posiadał 585 pomieszczeń, powierzchnia gmachu głównego – 25127 m/2, powierzchnia użytkowa – 13501m/2, wysokość wieży -75m, waga tronu cesarskiego (podwójnego) – 3,5 tony
Kaplica zamkowa
Kaplica na planie ośmioboku zajmowała dwupoziomową przestrzeń na I piętrze wieży zegarowej z wejściem w pobliżu gabinetu cesarza. Mimo, że zamek został oddany w 1910 roku to jeszcze przez trzy lata trwały prace przy urządzaniu kaplicy zamkowej. Kaplica uzyskała bogaty wystrój z różnokolorowych marmurów oraz mozaiki, wzorowany na XII -wiecznej Capella Palatina w Palermo. Projektantem wystroju był, specjalizujący się w technice mozaikowej, malarz August Oetker a wykonawcą berlińska firma Puhl & Wagner. Podczas wojennej przebudowy kaplicę zamieniono na osobisty gabinet Hitlera, w miejscu kaplicy obecnie Sala Kominkowa i Sala pod Zegarem
Zdjęcia kaplicy z wystawy o kaplicy..
W kaplicy stały dwie ławy tronowe, obie zostały przekazane przez ówczesne władze kurii i trafiły na Ostrów Tumski zaraz po wojnie. Jedna ława cesarza Wilhelma II wsparta na lwach z białego marmuru, druga cesarzowej wsparta na lwicach.. W latach 60 lwice z ławy tronowej cesarzowej, wykorzystano jako podpórka dla skromnego ołtarzyka stojącego w krypcie arcybiskupów poznańskich w podziemiach poznańskiej katedry.
ława cesarza
Druga ława z rewelacyjnym, pięknie zdobionym zapleckiem stała przez długie lata na w Śluzie Katedralnej. Zmienne warunki atmosferyczne spowodowały, że małe kostki mozaikowe z zaplecka zaczęły się sypać, nazbierano ich całe wiadro. Jest szansa, ze ława wróci na zamek jednak ława teraz jest zakładnikiem. Warunkiem jest zwrot przez Muzeum Narodowe oddanie archidiecezji precjozów, wydobytych w latach 50 z grobów biskupich, znajdujących się pod katedrą na Ostrowie Tumskim. Precjoza są własnością PAN, ale eksponowano je w Muzeum Historii Miasta Poznania – placówce Muzeum Narodowego. Podobno precjoza są kopiowane a proces kopiowania się kończą. Tak było w sierpniu 2013 roku. Podobno ława została przeniesiona do garażu na Ostrowie Tumskim i chociaż nie niszczeje.
Zapraszam na dalszy ciąg spaceru po zamku cesarskim…. wkrótce….