Dębiec dalej
Spacerując zahaczamy o dawny stadion „Kolejorza”, „Lecha”, choć pokazać nie bardzo jest co, zostały jeno resztki.…
Ale „Lech” to „Lech” więc coś mu się należy…..
Początki „Lecha” to Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, mało aktywne stowarzyszenie i niezbyt ze sportem związane, w 1920 roku młodzi postanowili wystąpić z organizacji i utworzyć własną drużynę futbolową jako Lutnia Dębiec. Klub zarejestrowano 19 marca 1922roku (prawdopodobnie), powiada się, że to wtedy narodził się „Lech”. Potem nowa nazwa – „Towarzystwo Sportowe Liga Dębiec” i nowe boisko przy ul. Grzybowej, najpierw C-klasa.
Potem powstał nowy stadion przy ul 28 czerwca 1956, wciśnięty w rozwidleniu torów kolejowych. Teren pod stadion podarowany klubowi przez Zarząd Kolei. Stadion miał powstać na III Ogólnopolskie Igrzyska Sportów Kolejarzy, budowę stadionu zakończono we wrześniu w 1934r. Stadion z pełnowymiarowym boiskiem piłkarskim, czterotorową bieżnię oraz trybuny ziemne mogące pomieścić kilkanaście tysięcy widzów. Dopiero później postawiono zadaszoną trybunę z miejscami siedzącymi.
Podczas wojny na stadionie mieściły się niemieckie magazyny. Po wojnie reaktywowany Lech wraca na swój stadion,…
Pod koniec lat 50 stadion był zbyt ciasny i niefunkcjonalny, więc zlikwidowano bieżnię, rozbudowano trybuny, (27 tys. ludzi), ciągi kas, tunel, boisko treningowe z szatniami, a nawet nowocześnie wyposażoną przychodnię sportowo-lekarską.…. zaś w tym czasie w Lechu – Kolejorzu grał Teodor Anioła, który z Edmundem Białasem i Henrykiem Czapczykiem tworzyli słynny tercet A-B-C postrach wszystkich zespołów,….
W 1957 klub otrzymał nazwę „Lech” potem „KKS Lech”, a potem bywało różnie… w roku 1980 Lech przeniósł się na Stadion Miejski przy Bułgarskiej, teraz ma całkiem nowy stadion i podobno nowe oblicze, ale ja już nie kibicuję „Lechowi”…. Wolałem „Lecha” z Aniołą, Białasem, Czapczykiem….. szkoda tamtego „Lecha”, ale stadionu chyba nie szkoda, miejsce nie odpowiednie do stadionu, nowy stadion ma lepsze… przy ulicy Bułgarskiej
na starym stadionie
Nowy stadion przy ulicy Bułgarskiej
Urbanizacja Dębca na większą skalę rozpoczęła się po wojnie, po 1948 roku,
ale jeszcze w czasie wojny okupanci wybudowali trzy zespoły osiedli w okolicy ulicy Opolskiej – i tak pierwsze osiedle to budynki piętrowe, dla rodzin również wielodzietnych, z ogródkami, placami zabaw…
Drugie osiedle domów jednorodzinnych dla pracowników Deutsche Waffen- und Munitionsfabrik (HCP)
Trzecie osiedle baraków było dla Polaków wysiedlonych (najczęściej przymusowo) z własnych mieszkań (nie mam zdjęć)…
(Wszystkie zespoły mieszkaniowe zachowały się do dnia dzisiejszego w prawie niezmienionej formie, część to zabytki),…….
W okolicach Opolskiej istnieje jeszcze czwarte osiedle, bo w jeszcze w 1936 roku na Dębcu, przy ulicy Jarzębowej powstało osiedle dla bezdomnych i bezrobotnych w ramach miejskich akcji socjalnych, to dwa rzędy baraków mieszkalnych z izbą i kuchnią i schowkiem i z ogródkiem warzywnym.. Osiedle istnieje po dziś dzień.
A po wojnie zbudowano na Dębcu duże osiedle mieszkaniowe dla pracowników HCP,..
Warto jeszcze pokazać zespół mieszkaniowy przy ul. Wspólnej/Rolnej/Tokarskiej, według projektu Władysława Czarneckiego zbudowany w roku 1927 r,. dla m.in. dla osób wysiedlonych z Łazarza w ramach inwestycji związanych z PWK (w 1929r)… Jeden wielki trzykondygnacyjny budynek w prostokącie, z wielkim dziedziniec wewnątrz….
Podoba mi się ten blok mieszkań, z wielkim dziedziniec wewnątrz…. z trzepakami, teraz też garaże, ale dużo zieleni… ciekawy klimat dla mieszkańców, choć teraz wymaga odnowienia…
Przy ul. Rolnej, naprzeciw tego bloku mieszkaniowego, schowany za zielenią, zespół koszarowy Poznańskiego Batalionu Saperów nr 29 został zrealizowany w latach 1911-14. Teraz w części budynków mieszkania a w pozostałych budynkach swoje siedziby mają Instytut Pamięci Narodowej, WKU oraz Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
Na następny spacer zapraszam też na Dębiec w okolicę Zakładów HCP…
